Verkopers zijn snel geneigd tot oordelen. Vooral als ze daarmee hun eigen verantwoordelijkheid kunnen afwentelen. Herkenbaar? Pak het eens anders aan!
Weet u nog: Wielrenner Johnny Hoogerland die tijdens een rit in de Tour de France van 2011 door een uitwijkende volgauto werd gelanceerd? Met een snelheid van zo’n 60 kilometer per uur belandde hij met z’n billen in het prikkeldraad.
Eenmaal terug uit het ziekenhuis, 33 hechtingen rijker en de illusie van een mogelijke ritzege armer, verklaarde hij met tranen in zijn ogen voor de camera’s: ‘Ik kan natuurlijk wel boos zijn, maar ik denk dat niemand zoiets expres doet.’
Het ongeluk was al indrukwekkend, maar Hoogerland maakte met die uitspraak minstens zoveel indruk. Volgens velen droeg zijn houding enorm bij aan zijn populariteit. De Zeeuwse wielrenner deed iets opmerkelijks: hij veroordeelde de brokkenpiloot niet.
Terwijl de buitenwereld er waarschijnlijk alle begrip voor zou hebben gehad als hij dat wel had gedaan. Hoogerland maakte dus de keuze, met de nadruk op het woord ‘keuze’, om degene die hem zoveel leed had bezorgd niet te veroordelen. De bron van irritatie In het leven van alledag, of het nu zakelijk of privé is, doen zich ontelbaar veel situaties voor waarin wij ons ergeren aan anderen.
We balen van een klant die zijn spullen niet op tijd aanlevert of die niet terugbelt. We zijn kwaad omdat een collega zich weinig flexibel opstelt of naar onze zin te weinig meedenkt. We verwijten onze partner dat hij onhandig is geweest of altijd zo vergeetachtig is.
Vaak zijn we voor een belangrijk deel zelf de veroorzaker van dergelijke irritaties. We verwachten soms gewoon te veel van anderen, of we hebben te weinig geduld.
We stellen te hoge eisen aan onze omgeving, omdat we onze eigen maatstaven (‘Ik vind nu eenmaal dat je een mail dezelfde dag nog moet beantwoorden’) aan anderen opleggen.
Als een klant besluit om niet voor jou te kiezen, en het heeft je ook nog eens veel tijd gekost, is de neiging groot om het besluit van die klant te veroordelen: ‘Ik begrijp eerlijk gezegd niet dat u genoegen neemt met zo’n gebrekkig systeem. Daar gaat u zeker spijt van krijgen.’
Als een klant bij je weggaat, is het verleidelijk om hem dat kwalijk te nemen: ‘Hebben we daarvoor al die jaren het vuur uit onze sloffen gelopen?’ Als je overhoop ligt met je baas, ben je snel geneigd om zijn fouten uit te vergroten en anderen te laten zien wat er allemaal niet deugt aan zijn gedrag. Kortom, als we teleurgesteld zijn of ons ergeren, zoeken we ons heil al snel in het afkeuren van andermans gedrag en het afwijzen en beschuldigen van de persoon in kwestie. Zelfreflectie Omdat ik u als lezer een spiegel wil voorhouden, kijk ik als auteur onwillekeurig zelf ook in die spiegel. Door te schrijven over de onhebbelijke gewoonte om anderen te snel te veroordelen en de les te lezen, ontkom ik er niet aan om ook bij mezelf te rade te gaan. Ik kan dan niet anders dan beschaamd concluderen dat ik in de loop der jaren de hinderlijke gewoonte heb ontwikkeld om te snel gebreken bij anderen vast te stellen en daar verwijtend en bestraffend over te spreken. Ik ben bang dat mijn vrouw Julia dat als geen ander kan beamen. Een betere wereld begint bij jezelf; een betere relatie ook.
Tips Wat kun je zoal doen om anderen minder verwijten te maken en te beschuldigen?
Allereerst helpt het als je je wat vaker afvraagt waarom iemand doet wat hij doet. Leef je in de ander in en ga daarbij uit van het positieve. Je kunt een actie van iemand beoordelen als onvoorzichtig, maar ook als onhandig. Was die ander nu bewust onbeleefd of voelde hij zich onzeker? Was die collega nu echt zo slecht voorbereid of was het een kwestie van nervositeit? Het helpt als je zelf naar de meest positieve verklaring zoekt.
Natuurlijk is er ook gedrag dat echt verkeerd is. Maar veroordeel dat dan niet direct. Bedenk dat iedereen weleens een foutje maakt. Wees niet te belerend en blijf de ander de gemaakte fouten niet eindeloos nadragen.
En ten slotte: bijt eens wat vaker op je tong. Ik heb mezelf dat nu ook voorgenomen. Mensen zullen je met enige regelmaat teleurstellen, dus er is volop gelegenheid om hiermee te oefenen en er beter in te worden.
Herkenbaar? Als een tekst af is, laat ik die vaak als eerste aan mijn vrouw Julia lezen. Dat gaat dus zo dadelijk ook weer gebeuren. Meestal ben ik erg benieuwd naar haar reactie, maar ik denk dat ik het nu wel weet. Ik vermoed dat zij dit een zeer herkenbaar stuk vindt.
Jos Burgers
Jos Burgers is veelgevraagd spreker en auteur van bestsellers zoals ‘Klanten zijn eigenlijk net mensen!’, ‘Relatiebeheer als groeistrategie’, ‘Hondenbrokken’ en ‘Geef nooit korting!’
Dit is inderdaad zoals het is :-). Een erg goede spiegel, zeker dat stukje van de wielrenner
Reageren
Let op
Uw naam en eventueel uw website worden getoond boven uw reactie.
Vul uw emailadres in als u op de hoogte gehouden wilt worden over reacties op dit artikel.
