Hoe sneller de communicatie, hoe minder beleefdheid nodig is, zo lijkt het. Maar beleefdheid is meer dan alleen ouderwetse etiquette. U kunt er nog steeds uw voordeel mee doen.
Als u, net als ik, gelooft dat er in 'verkoopland' nog steeds sprake is van de 'gunfactor' (zelfs van een 'funfactor'!), dan is het zaak om de cruciale klik tussen koper en verkoper te bevorderen. Deze keer daarom enkele beknopte mijmeringen over wat voor velen vervlogen tijden en vergeten gedragingen zijn. Want, beleefdheid heeft zowel met formaliteit te maken als met hoe u overkomt – hoe vriendelijk of innemend, bijvoorbeeld.
Telefoon Er was ooit een tijd waarin het gebruikelijk was om "Goede morgen..." aan de andere kant van de telefoon te horen. Inmiddels lijkt dat verleden tijd en in dit tijdperk van de smartphone, de tablet en WhatsApp is ook de begroeting 'ik'-gericht: "Met Jan." Daarna klinkt af en toe het populaire "Hoi, David!"
E-mail Zelfs vele brieven – die steeds vaker als pdf mee verzonden worden – beginnen met "Hoi, David" of nog gebruikelijker "Hoi David" (zonder komma, een leesteken dat steeds zeldzamer wordt). Waar zijn termen als "Beste ...", laat staan het formelere "Geachte ...", gebleven?
Zoals mijn eigen 'correspondenten' weten, hanteer ik een vriendelijk en origineel alternatief waarbij ik nuttig gebruik maak van het Onderwerp-veld. Hierin komt, als uniek kenmerk voor dat bericht, zoiets als "Artikel: dank je, Jan, voor je snelle reactie ..." Zoals Dale Carnegie ooit schreef:
There is no sweeter sound in the whole world than that of your name on someone else's lips.
Maak er gebruik van, noem de naam van uw correspondent ten minste één keer in het bericht (het is vaak mogelijk om dat, aan het einde, nóg een keer te doen), om zo het bericht vriendelijker te maken.
Is een aanhef nodig in een e-mail, zoals in een brief? Nee. Het informele en indringende karakter van een e-mail, waar de naam van zowel de zender als de ontvanger pronken in het 'informatieblok' (de 4-6 regels bovenaan) vragen om een andere aanpak. Een e-mail behoort immers geen digitale versie van een brief te zijn.
Tekstbericht (sms) Hier volgt een voorbeeld van een nuttige herinnering van de tandarts, twee dagen voor de afspraak:
David Bloch (13-2-1949) U heeft een afspraak in de praktijk op: [dag] [datum] om 14:20 uur
Op zich prima, toch behoorlijk koel en onpersoonlijk. Er zijn andere mogelijkheden. Inmiddels gebruikt mijn tandarts, sinds ik een medewerkster attendeerde op hoe het beter kon, de volgende tekst :
Weet u het nog? U heeft een afspraak op [dag] [datum] om 14:20 bij tandartsenpraktijk De Watersnip. Wij zien u dan graag!
Het inbouwen van de naam zou het nog persoonlijker maken, maar bleek in dit geval een lastige aanpassing van hun automatisering te betekenen. Het heeft wel de aandacht.
Uitgaand voicemailbericht Medio jaren 80 was een antwoordapparaat nieuw, verrassend en uitdagend. Velen durfden niet in te spreken. Inmiddels is voicemail gemeengoed, met verschillende standaardmogelijkheden, waaronder het noemen van de naam of alleen het telefoonnummer.
Hoe dan ook, de beller krijgt met voicemail de mogelijkheid een boodschap in te spreken (indien beschikbaar, want velen zetten deze bewust of onbewust uit) juist omdat de gebelde op dat moment niet beschikbaar is en sowieso de telefoon niet opneemt. Mede daarom is het zo verrassend te horen hoeveel uitgaande berichten de volgende woorden bevatten: "[naam] kan u op dit moment niet te woord staan." Wat volledig duidelijk is juist omdat de voicemail aan staat! Een van mijn relaties, die internationaal actief is, heeft deze eenvoudige boodschap:
Dirk de Visser's voicemail. You know what to do. You can leave a message. Sie dürfen etwas einsprechen.
De warmte en helderheid van zijn stem komen vriendelijk en verwelkomend over. Misschien kunt u er ook van leren?
Beleefdheid: uitdaging? Misschien bent u een van de vele lezers die ook voor beleefdheidsvormen en persoonlijk contact pleiten. Geniet van de inherente bevestiging! Maar misschien bent u een van het toenemende aantal voor wie deze aanspreek- en contactvormen vreemd en dus nieuw klinken. Hoe dan ook, doe er uw voordeel mee!
David Bloch
In zijn internationale praktijk is David een veelgevraagd presentator, trainer, consultant, coach en therapeut. Hij entertraint en schrijft met passie, en weet anderen te kietelen op plekken waar ze amper weet van hadden, om ze te ondersteunen in hun ontwikkeling, groei en succes. Perfect Presentation
Inderdaad is fatsoenlijk taalgebruik tegenwoordig steeds zeldzamer. Veel grote bedrijven als Wehkamp e.d. jijen en jouwen er lustig op los. Volgens mij is Ikea daar ooit mee begonnen. Zullen veel mensen boos worden als ze met "u" worden aangesproken? Zullen zulke bedrijven daar ooit onderzoek naar hebben gedaan?
Misschien ben ik (71) wel een beetje van de oude stempel, maar ik erger me iedere keer weer een beetje als ik jij en jouw lees. Graag hoor ik uw mening..
Hartelijk dank voor dit artikel.
Het zet mij namelijk aan tot nadenken, in tegenstelling tot het klakkeloos volgen van een maatschappelijke ontwikkeling.
Ik ervaar het als belangrijk, om bewust contact te leggen als ik in gesprek kom met anderen. Contact leggen is dan altijd een vorm van het aangaan van een verbinding. Ik maak daarbij bewust de keus, de ander aan te spreken in de je- of de u vorm. Zo schrijf ik mijn boeken bewust in de je-vorm, omdat ik de intentie heb om de lezer zo dicht mogelijk bij zichzelf te helpen komen.
Tijdens telefonisch contact hanteer ik altijd in eerste instantie de u-vorm, omdat ik de ander niet kan zien, de ander mij niet kan zien en ik daarmee beperkt ben in het leggen van de gevoelsmatige verbinding. Als het gevoel gaandeweg boven komt drijven dat er een match is, dan stel ik altijd de vraag: 'Zullen we elkaar tutoyeren?' Kennelijk, omdat dit moment dan goed gekozen is, heb ik nog nooit een nee-antwoord ontvangen.
Op jouw vraag, ouderwets of onontbeerlijk, heb ik geen antwoord. Voor mij geldt: Bewust als beinvloeder, of kritiekloos als meeloper? Wat mij betreft mag de -waarom-vraag wat bewust nadrukkelijker gesteld worden.
Met zowel Koert Wijnands als Hans Oelen ben ik uiteraard mee eens.
Tutoyeren zou geen norm mogen worden, maar wél een bewuste overweging en/of onderlinge aspraak.
Helaas, de taal verandert (ontwikkelt zich!) en begint steeds meer op de Engelse taal te lijken. Engels heeft alleen de 'you'-vorm. Woorden in het Nederlands die feitelijk aan elkaar geschreven dienen te worden, worden steeds vaker opgesplitst zoals in het Engels ('binnen hand bereik', 'op loop afstand'). Of we het leuk vinden of niet, het GEBEURT!
Een essentie uit beide reacties vat ik samen in het woord 'bewustzijn'.
Alleen dán, in het moment, is het mogelijk om alert, accuraat en vooral VOORBIJ DE KLAKKELOOSHEID te ageren.
Henk de Gruiter
Heerlijk, dat David Bloch aandacht vraagt voor verzorgd/beleefd taalgebruik.
In het algemeen bieden we met z'n allen weinig of geen tegenwicht ten opzichte van slordig taalgebruik.
Is het niet een verademing als we iemand ontmoeten die ons beleefd en vriendelijk en met een persoonlijk tintje tegemoet treedt?
Fijn om JOU hier te 'zien', Ronald, en dank je voor je waardering en aanvullende opmerkingen.
Ik vrees dat 'jijen' niet meer te stoppen is. Het NL lijkt steeds meer op E... (uiteraard in MIJN voordeel!).
Reageren
Let op
Uw naam en eventueel uw website worden getoond boven uw reactie.
Vul uw emailadres in als u op de hoogte gehouden wilt worden over reacties op dit artikel.
