Beleefdheid: ouderwets of onontbeerlijk?

Inderdaad is fatsoenlijk taalgebruik tegenwoordig steeds zeldzamer. Veel grote bedrijven als Wehkamp e.d. jijen en jouwen er lustig op los. Volgens mij is Ikea daar ooit mee begonnen. Zullen veel mensen boos worden als ze met "u" worden aangesproken? Zullen zulke bedrijven daar ooit onderzoek naar hebben gedaan?
Misschien ben ik (71) wel een beetje van de oude stempel, maar ik erger me iedere keer weer een beetje als ik jij en jouw lees. Graag hoor ik uw mening..

Dag, David,

Hartelijk dank voor dit artikel.
Het zet mij namelijk aan tot nadenken, in tegenstelling tot het klakkeloos volgen van een maatschappelijke ontwikkeling.
Ik ervaar het als belangrijk, om bewust contact te leggen als ik in gesprek kom met anderen. Contact leggen is dan altijd een vorm van het aangaan van een verbinding. Ik maak daarbij bewust de keus, de ander aan te spreken in de je- of de u vorm. Zo schrijf ik mijn boeken bewust in de je-vorm, omdat ik de intentie heb om de lezer zo dicht mogelijk bij zichzelf te helpen komen.
Tijdens telefonisch contact hanteer ik altijd in eerste instantie de u-vorm, omdat ik de ander niet kan zien, de ander mij niet kan zien en ik daarmee beperkt ben in het leggen van de gevoelsmatige verbinding. Als het gevoel gaandeweg boven komt drijven dat er een match is, dan stel ik altijd de vraag: 'Zullen we elkaar tutoyeren?' Kennelijk, omdat dit moment dan goed gekozen is, heb ik nog nooit een nee-antwoord ontvangen.
Op jouw vraag, ouderwets of onontbeerlijk, heb ik geen antwoord. Voor mij geldt: Bewust als beinvloeder, of kritiekloos als meeloper? Wat mij betreft mag de -waarom-vraag wat bewust nadrukkelijker gesteld worden.

Met zowel Koert Wijnands als Hans Oelen ben ik uiteraard mee eens.

Tutoyeren zou geen norm mogen worden, maar wél een bewuste overweging en/of onderlinge aspraak.

Helaas, de taal verandert (ontwikkelt zich!) en begint steeds meer op de Engelse taal te lijken. Engels heeft alleen de 'you'-vorm. Woorden in het Nederlands die feitelijk aan elkaar geschreven dienen te worden, worden steeds vaker opgesplitst zoals in het Engels ('binnen hand bereik', 'op loop afstand'). Of we het leuk vinden of niet, het GEBEURT!

Een essentie uit beide reacties vat ik samen in het woord 'bewustzijn'.
Alleen dán, in het moment, is het mogelijk om alert, accuraat en vooral VOORBIJ DE KLAKKELOOSHEID te ageren.

Heerlijk, dat David Bloch aandacht vraagt voor verzorgd/beleefd taalgebruik.

In het algemeen bieden we met z'n allen weinig of geen tegenwicht ten opzichte van slordig taalgebruik.

Is het niet een verademing als we iemand ontmoeten die ons beleefd en vriendelijk en met een persoonlijk tintje tegemoet treedt?

Even 'heerlijk', Henk, hoe jij mijn artikel waardeert én je aanvullende mening - die ik volledig met je deel - geeft.
Dank! Je bent een heer!

En ja, ik neem BEWUST de vrijheid om in déze omgeving te tutoyeren...

Ha! Heerlijk artikel, en ook de reactie van dhr. Wijnands over het 'jijen' en 'jouwen', wat mij inderdaad ook een doorn in het oog is.

Dank je voor het delen, David!

Fijn om JOU hier te 'zien', Ronald, en dank je voor je waardering en aanvullende opmerkingen.
Ik vrees dat 'jijen' niet meer te stoppen is. Het NL lijkt steeds meer op E... (uiteraard in MIJN voordeel!).