|
Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
Bij het verkopen speelt taal vrijwel constant een belangrijke rol. En toch letten we er zo weinig op. Laat u nogmaals overtuigen van het belang van uw taalgebruik. 
Toen mijn jongste kinderen nog richting de drie jaar marcheerden, riepen ze elke ochtend dol enthousiast 'Talies, Talies'. Nee, ze waren geen fan van de Thalys, ze bedoelden Tante Annelies, hun juf op school. Zo hebben kinderen vaak hun eigen taaltje.
Dat is voor buitenstaanders meestal nauwelijks te begrijpen �" soms ronduit komisch, meestal leuk, maar ook bijna steevast frustrerend. Ze vragen iets, we begrijpen het niet, en ze gniffelen naar elkaar alsof ze de mop van het jaar hebben uitgehaald. Niet echt netjes, maar ja, nog geen drie jaar oud… dus wat wil je.
Nu zou u denken dat die neiging om in geheimtaal en code te spreken zou verdwijnen met het verstrijken der jaren. Het is immers belangrijk dat anderen ons begrijpen zoals wij het bedoelen, niet waar? Jammer, maar blijkbaar vergissen we ons daarin.
Volwassen geheimtaal
Wanneer we spreken met anderen, lijken we onze uiterste best te doen om zoveel mogelijk vakjargon en acroniemen te gebruiken. Waarom? Om onze kennis te etaleren? Of om het gebrek eraan te verbergen? Ik weet het niet zeker, maar ik zie het dagelijks gebeuren.
Managers spreken in hun vaktermen met medewerkers, die vaak niet anders durven dan beamend te knikken en nadien niet begrijpen wat ze fout gedaan hebben. Verkopers doen het naar hun klanten toe. Artsen naar hun medewerkers en patiënten. Vaklieden met hun klanten. Zowat elke beroepsgroep die u kent (mogelijk met de academici voorop) spreekt geheimtaal voor de buitenwereld.
Voorbeeld: de erudiete headhunter
Laatst sprak ik een headhunter die de selectie van hogere kaders doet voor enkele internationale bedrijven. Ik heb tijdens het gesprek genoteerd welke woorden hij achteloos gebruikte en waarvan ik niet begreep wat hij ermee wilde zeggen. Met dertig jaar ervaring zou ik denken dat ik het merendeel van die code zou begrijpen, maar na een uurtje had ik meer dan twintig woorden genoteerd, waarvan ik niet zeker was wat ermee bedoeld werd.
Ik vroeg hem of hij even enkele zaken kon verduidelijken. Uiteindelijk bleken op drie na alle woorden makkelijk vervangbaar door voor iedereen begrijpelijk synoniemen (er zijn weinig geheimen die zo ingewikkeld zijn dat anderen ze niet zouden begrijpen). Toen ik hem vroeg waarom hij die dure woorden gebruikte antwoordde hij: 'Ach, het is een gewoonte, ik ga er van uit dat elk erudiet mens die kent.' (voor wie het woord 'erudiet' niet kent, dat betekent: belezen, iemand die veel gelezen heeft).
Was dit mogelijk een van de oorzaken waarom hij minder sterke kandidaten vond dan zijn collega's? 'Nee hoor, elk gesprek is een soort van selectie, ik leg mijn normen gewoon wat hoger,' wist hij mij te vertellen. Duh? (voor wie het woordje 'duh' niet kent, het wil zeggen: 'Ik sta versteld!').
'Gewoon woorden'?!!
Uiteindelijk waren er drie woorden over. Een 'anomigane persoonlijkheid', een 'fetisante uitdaging' en een 'gnostische wereldvisie'. Hij kon er geen andere woorden voor geven, noch verhelderende omschrijvingen.
'Het zijn gewoon woorden Peter, dat is toch niet zo belangrijk?' Duh? (ja, nog eens)
'Gewoon woorden' zijn de zaken waarmee we met elkaar communiceren. Welke indruk heeft u van zo een persoon? Denkt u dat hij "erudiet" is (zie hierboven voor de vertaling) of vindt u hem gewoon een opschepperige dwaas? Spreken met anderen gaat over begrepen worden. Dat is de eerste stap naar een goede relatie en een goede samenwerking.
Van moeilijk doen naar begrepen worden
Spreken met elkaar heeft niet (of zelden) tot doel uw eigen kennis of groot gelijk te etaleren. Spreken heeft tot doel inzichten en vragen te delen met elkaar, zodat we er met zijn allen rijker van worden. Wanneer we uit het oog verliezen dat begrepen worden de kern is van alles, dan zullen we geen stap verder komen. Jammer. Zo smoren velen onder ons hun successen in de kiem en verliezen we kansen, simpelweg door moeilijker te doen dan nodig is.
Peter Stinckens
|
Peter Stinckens werkt momenteel als algemeen directeur voor het House Of Imagination. Hij werkte als verkoper, key account manager, commercieel directeur en CEO. Als spreker en auteur is hij een vaste waarde in sales land.
Alle artikelen van deze auteur
|
|
De auteur wil graag weten
hoe u dit artikel waardeert:
Waardering 8,5
(32 stemmen)
|
Reacties
Het grootste probleem met communicatie is dat er veel gegevens verdwalen in een mail of gesprek.
Men probeert teveel uitzonderingen te vermelden die een gesprek alleen maar moeilijker maken. Wij ontvangen mails van personen waarbij we nadat we er met 3 personen naar gekeken hebben nog steeds niet weten wat er bedoelt wordt.
Als je met het persoon in gesprek bent merk je ook goed dat die zelf ook niet weet wat hij bedoelt en vaak ook van de hak op de tak springt. Het verbloemd een onzekerheid en vakkennis waarbij men niet vraagt naar de dingen die niet begrepen worden.
Laten we aub gewoon doen en vragen wanneer iets niet duidelijk is. daarmee wordt het begrip alleen maar beter.
g van aartsen
Een duidelijk voorbeeld van personen die zich zelf beter vinden dan hun omgeving.
Moeilijke woorden zeggen niets over vakmanschap
Michiel
Sommige mensen voelen zich beter wanneer ze 'een gecompliceerde vocabulaire hanteren'...
Maar ik gebruik liever juist geen moeilijke woorden, want dan word ik eerder begrepen!
Right in the middle of my card. Verkopers gebruiken heel veel "humbug" en vakjargon. Prospect, lead, suspect, deal, opportunity, en ga zo maar door. "onder ons" geen probleem, maar voor een klant (die dit jargon niet kent) een scherm van vaagheid. Lezenswaardig artikel!
Reageren
Let op
Uw naam en eventueel uw website worden getoond boven uw reactie.
Vul uw emailadres in als u op de hoogte gehouden wilt worden over reacties op dit artikel.
|
|
|
