|
Klagers weren, of juist niet?
Uzelf associëren met positief en optimistisch ingestelde mensen is een goed idee. Maar moet u daarom negatiever ingestelde mensen uit uw leven bannen, zoals soms wordt geadviseerd? Zeker niet! Dat kan schadelijk zijn voor u en uw zaken. 
Af en toe lees ik adviezen die me diep ongelukkig maken. Zo zou u bijvoorbeeld alle 'negatieve mensen' uit uw bestaan moeten verbannen. Men predikt: 'Deze mensen vreten energie en zuigen u helemaal leeg! Omring jezelf met positieve mensen!' Laten we eens nagaan wat de consequenties van dit radicale advies zijn. Wat doen deze adviseurs wanneer ze een deel van de mensheid tot 'negatievelingen' bestempelen? Mensen op deze manier in hokjes stoppen getuigt van een bijzonder onplezierige kijk op onze medemens. Het advies opvolgen is bovendien schadelijk, zowel in uw vak als in uw privéleven.
Hoe sterk staat u in uw schoenen?
Een van de vragen die in me opkomen is 'denken deze lieden nu werkelijk dat mensen zo zwak in hun schoenen staan, dat ze zo'n advies moeten opvolgen? En als ze het niet doen, dat het hun ontwikkeling schaadt?' Ik geloof er niets van. Een deel van het volwassen worden heeft er juist mee te maken dat men zich sociaal leert gedragen. U leert van jongs aan met allerlei mensen om te gaan zonder dat dit een fnuikende invloed op uw ontwikkeling heeft. Ik zou het nog sterker willen stellen: juist omdat u regelmatig mensen ontmoet die totaal anders zijn dan uzelf, en mogelijk iets minder vrolijk, leert u alle schakeringen van het leven kennen en uzelf aan te passen. Mensen die tegen een stootje kunnen hebben daarmee geen enkele moeite. Dus is het advies totaal overbodig. Maar dat is niet het enige.
Negativiteit komt vaak niet uit de lucht vallen
Het is om geheel andere redenen een afschuwelijk advies. Bij een grote organisatie waar ik vroeger werkte hadden wij een directeur die regelmatig somber was. Het was een moeilijk mens om mee om te gaan. De lucht klaarde een heel eind op toen wij zijn levensverhaal hoorden. De man had een tatoeage in de vorm van een nummer op zijn arm. Een nieuwsgierige collega vroeg op een zeker moment: 'Wat is dat voor een tatoeage?' De man moest een paar keer slikken, maar vertelde hoe hij er aan was gekomen.
Hij was van Joodse afkomst. In de Tweede Wereldoorlog was hij samen met zijn familie in een concentratiekamp terechtgekomen. Zij hadden enorm geluk gehad. Zijn vader was arts en kreeg een functie toebedeeld in het doorvoerkamp Westerbork. Daardoor duurde het veel langer voordat de bezetters hen uiteindelijk doorstuurden naar een concentratiekamp. Ze hadden dubbel geluk omdat het geen vernietigingskamp bleek te zijn. Ik bespaar u de rest van het gruwelijke verhaal. Maar wij mogen onszelf gelukkig prijzen dat wij zoiets nooit hebben meegemaakt. Vanaf dat moment had ik veel meer begrip voor zijn houding en de problemen die het soms gaf. Onze relatie verbeterde zienderogen. In plaats van elkaar tegen te werken, kwam het tot een betere samenwerking.
Een beetje begrip doet wonderen
Ik ken nog veel meer mensen die veel ongeluk of pech hebben gehad en daardoor het leven niet van de zonnige kunnen bekijken. Sommige dingen gaan je niet in de koude kleren zitten. Er lopen heel wat mensen rond die een last met zich mee dragen. Welk recht hebben wij om deze mensen te verwijten dat ze negatief zijn en ze te veroordelen tot outcasts? Mijn maag raakt er spontaan van in de knoop.
U kunt niet iedereen weren
Laten wij alle ethische normen en waarden (die uiteraard ontzettend belangrijk zijn) even vergeten. Dan nog kunt u om praktische redenen niet iedereen die wat minder vrolijk door het leven gaat uit uw bestaan bannen. Denk bijvoorbeeld aan collega's en familie. Maar ook klanten natuurlijk. Zegt u tegen ze 'Bekijk het maar, ik wil niets met je te maken hebben?' Het is onmogelijk en onwenselijk. Uw baas ziet u al aankomen.
Diversiteit: de schoonheid van het vak
De kunst van het verkopen (en het sociale verkeer) is juist om met een grote diversiteit aan mensen zinvolle contacten aan te gaan. Dat is lang niet altijd gemakkelijk. Maar het antwoord is zeker niet: weg er mee! U kunt anderen niet veranderen, maar u kunt wel een manier zoeken om met ze samen te werken en er iets van te maken. U wordt er op zijn minst zelf een rijker mens van. Wellicht ontdekt u ook dat die altijd mopperende collega helemaal niet zo'n kwaad mens is. Ik ken mensen die altijd klagen en toch direct klaar staan om anderen te helpen. Het zijn diep in hun hart goede mensen.
Heb een beetje begrip voor elkaar. Het maakt u als mens niet alleen waardevoller maar ook sterker en volwassen als u er mee leert om te gaan. Vindt u het ook niet geweldig wanneer het u lukt een klant die aanvankelijk cynisch was, helemaal voor u weet te winnen? Dat maakt ons vak juist zo mooi!
|
De auteur wil graag weten
hoe u dit artikel waardeert:
Waardering 6,4
(9 stemmen)
|
Reacties
Helaas kan ik het niet volledig eens zijn met dit artikel;
Uiteraard moet je als verkoopprofessional rekening houden met allerlei omstandigheden van de klant / prospect. Maar je zult nooit alle omstandigheden van de klant te weten komen, mits je daar om gaat vragen. En daar zit nu juist het probleem ; Wanneer mag je zakelijk en prive door elkaar laten lopen !!??
Maar nu even zakelijk ;
Ik prijs mijzelf gelukkig omdat wij de 20/80% regel hebben kunnen terugdringen naar een accceptabel percentage.
(betekenis 20/80% regel ; 20% van de klanten houd je voor 80% van het werk bezig) Klagende klanten kunnen heel goed voor je bedrijf zijn want ze klagen tenminste. Klanten die niet klagen hoor je misschien nooit meer omdat ze elders klant zijn geworden. Toch weet iedere ervaren ondernemer echt wel wat de notoire klagers zijn. Dit zijn dan vaak klagers die toch nog wat van de prijs af willen praten !
Reageren
Let op
Uw naam en eventueel uw website worden getoond boven uw reactie.
Vul uw emailadres in als u op de hoogte gehouden wilt worden over reacties op dit artikel.
|
|
|
|
